Αν δεν είχε τίποτα να κρύψει ο Πρωθυπουργός, τότε γιατί έκανε κρυφά οικογενειακές διακοπές με το σκάφος γνωστού εφοπλιστή;
Αν δεν είχε τίποτα να κρύψει ο Πρωθυπουργός, τότε γιατί έκανε κρυφά οικογενειακές διακοπές με το σκάφος γνωστού εφοπλιστή;
Κανένας νόμος δεν απαγορεύει στο πολιτικό προσωπικό και ιδίως στον πρωθυπουργό να κάνει διακοπές όπου θέλει, με όποιον θέλει.
Ο Τσώρτσιλ είχε φιλοξενηθεί οκτώ φορές στην θαλαμηγό του Ωνάση όταν η Μεγάλη Βρετανία ήταν μια από τις ισχυρότερες οικονομικές και στρατιωτικές παγκόσμιες θαλάσσιες δυνάμεις. Ο Ωνάσης είχε τεράστια συμφέροντα στις θαλάσσιες μεταφορές. Εύκολα κάποιος θα μπορούσε να συνδυάσει τα παραπάνω και να μιλήσει για διαπλοκή.
Ο Τσώρτσιλ όμως όχι μόνο δεν επισκεπτόταν κρυφά την θαλαμηγό του Ωνάση, αλλά καλούσε και τον Τύπο να καλύψει το γεγονός σαν είδηση. Ο καθένας στη συνέχεια μπορούσε να κρίνει αν οι αποφάσεις της Μ.Β. στον τομέα της εμπορικής ναυτιλίας ήταν προϊόν διαπλοκής και αθέμιτων συναλλαγών.
Διαφάνεια
Ο πρωθυπουργός, τα κυβερνητικά στελέχη, οι βουλευτές και το πολιτικό προσωπικό γενικότερα διαχειρίζονται τα Κοινά. Μεταξύ των Κοινών είναι και το δημόσιο χρήμα. Οφείλουν όλα αυτά να τα διαχειρίζονται με διαφάνεια. Κατά πώς λέει και το ρητό για τη σύζυγο του Καίσαρα, δεν οφείλουν απλά να είναι τίμιοι αλλά πρέπει και να φαίνονται...
Η δημοκρατική δεοντολογία απαιτεί διαφάνεια λοιπόν, επιπλέον οφείλουν να επιδεικνύουν δημόσια το πόθεν έσχες των περιουσιακών τους στοιχείων και των απολαβών τους.
Η κοινή γνώμη πρέπει να γνωρίζει ποιους συναντά ο Πρωθυπουργός (και άλλα κυβερνητικά στελέχη) ακόμη και ιδιωτικώς προκειμένου να γνωρίζει με βάση την πορεία αυτών των προσώπων, αν υπάρχουν σκιές υπόγειων και αθέμιτων συναλλαγών. Η κοινή γνώμη πρέπει να γνωρίζει από ποιους δέχονται δώρα οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι (ένα σκάφος με το προσωπικό για μερικές μέρες είναι ένα ακριβό δώρο...).
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι οι διακοπές του πρωθυπουργού σε σκάφος εφοπλιστή, αλλά γιατί αποφάσισε να το κάνει κρυφά.
Λίγους μήνες νωρίτερα των κρυφών διακοπών, ο πρωθυπουργός είχε διορίσει την κα. Κ. Παναγοπούλου, άμισθη ειδική σύμβουλο στη Γενική Γραμματεία Πρωθυπουργού για θέματα που αφορούν τον ελληνισμό της Διασποράς. Οι δραστηριότητες της κας Παναγοπούλου δικαιολογούν αυτήν την τιμητική θέση.
Ούτε ο διορισμός αυτός αποτελεί πρόβλημα, ιδίως αν αναλογιστεί κάποιος πως ο κ. Τσίπρας έχει ορίσει στον στρατηγικό σχεδιασμό παντελώς αναξιοκρατικά κάποιον Καρανίκα.
Αν και οι διακοπές στο σκάφος της κ. Παναγοπούλου ήταν γνωστές όπως ο διορισμός της δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.
Οι αντιφάσεις...
Γιατί λοιπόν ο Πρωθυπουργός κράτησε κρυφές τις διακοπές με το σκάφος του εφοπλιστή;
Το πιθανότερο είναι πως δεν αντελήφθη πως πρόκειται για ένα δώρο δεκάδων χιλιάδων ευρώ που όφειλε να δημοσιοποιήσει και αιτιολογήσει. Επίσης τις κράτησε κρυφές γιατί οι διακοπές με το σκάφος του εφοπλιστή αποτελούν άλλη μια απόδειξη πολιτικής εξαπάτησης και ηθικής ασυνέπειας.
α) Ανατροπή πολιτικού αφηγήματος
Βασικός άξονας του πολιτικού αφηγήματος του πρωθυπουργού είναι πως ο ίδιος εκπροσωπεί τους μη προνομιούχους και οι αντίπαλοί του τους προνομιούχους που εκμεταλλεύονται τους πρώτους. Αν αντιμάχεται τα συμφέροντα των προνομιούχων, γιατί ένας εξ αυτών του προσφέρει δωρεάν πολυτελείς διακοπές χωρίς ανταλλάγματα; Αυτό ανατρέπει το πολιτικό του αφήγημα και προφανώς αποφάσισε να το κρατήσει μυστικό.
β) Τρικυμία εν κρανίω...
Δεν μπορεί π.χ. κάποιος να βαφτίζει τα παιδιά του Ερνέστο (Τσε Γκεβάρα) ή Ρόζα Λούξεμπουργκ, να τα στέλνει σε ιδιωτικά σχολεία και ταυτόχρονα να κάνει δωρεάν διακοπές με τα γιοτ της πλουτοκρατίας.
Η πολιτική αξιοπρέπεια απαιτεί μια στοιχειώδη συνέπεια λόγων και πράξεων. Οι αντιφάσεις αυτές καταδεικνύουν συναισθηματική και πολιτική σύγχυση.
γ) Ο παλιός ήταν αλλιώς...
Δεν μπορεί να κατηγορεί ο κ. Τσίπρας την εξάρτηση και διαπλοκή του παλιού πολιτικού συστήματος με οικονομικά συμφέροντα και ταυτόχρονα να απολαμβάνει δωρεάν υπηρεσίες από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα και μάλιστα κρυφά.
Παλαιότερα, η φιλοξενία σε γιοτ ήταν λόγος αποπομπής από την κυβέρνηση. Ο Θεόδωρος Τσουκάτος συγκεκριμένα είχε αποπεμφθεί από την κυβέρνηση Σημίτη επειδή επέβαινε σε κότερο επιχειρηματία.
"Τον Θεόδωρο Τσουκάτο κατονόμασε ο τέως υπουργός Δικαιοσύνης, Ευάγγελος Γιαννόπουλος, ως έναν από τους συνδαιτυμόνες στο κότερο του προέδρου της Intracom, Σωκράτη Κόκκαλη, το περασμένο καλοκαίρι..."
Βλέπε:Πολιτικοί σε αεροπλάνα και κότερα επιχειρηματιών
Βέβαια η συμμετοχή του ονόματος που συμβολίζει τη μεταπολιτευτική διαπλοκή της πολιτικής με τα οικονομικά συμφέροντα στο Ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγαλύτερο ατόπημα και αυτό θα φανεί αργότερα, όταν απομακρυνθεί η λάμψη της κυβερνητικής εξουσίας.
δ) Παχυδερμισμός και ανεπάρκεια...
Το γεγονός πως οι κρυφές διακοπές του Πρωθυπουργού στο σκάφος του εφοπλιστή έλαβαν χώρα λίγες μέρες μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι και το "θέατρο" συγκάλυψης των ευθυνών που ακολούθησε, είναι επίσης μεγάλο θέμα. Ένας πολιτικός που εκτιμά σωστά τη σημειολογία των καταστάσεων θα απέφευγε τα ταξίδια αναψυχής εκείνη την περίοδο.
Η αδυναμία να αντιληφθεί ο πρωθυπουργός πως τίποτα δεν μπορεί να μείνει κρυφό για ένα δημόσιο πρόσωπο με ευρεία αναγνωρισιμότητα είναι επίσης ένα ζήτημα που αφορά την ικανότητά του στην αξιολόγηση καταστάσεων.
Το πολιτικό κόστος
Η αποκάλυψη των κρυφών διακοπών στο σκάφος του εφοπλιστή από μόνη της δεν αναμένεται να αλλάξει τις πολιτικές ισορροπίες των επόμενων μηνών, ενόψει των εκλογών.
Ούτε το σκάνδαλο Πετσίτη-Λαυρεντιάδη, ούτε η Νovartis (ή έστω ό,τι απέμεινε από αυτήν) φαίνεται πως αλλάζουν τους συσχετισμούς δυνάμεων.
Ο κόσμος που έχει στοιχηθεί με τη μια ή την άλλη παράταξη το έχει πράξει με άλλα βαθύτερα κριτήρια και παρουσιάζει μια σταθερότητα την τελευταία διετία. Μέχρι τις Ευρωεκλογές και τις τοπικές εκλογές δεν αναμένονται μεγάλες μετατοπίσεις. Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών και των τοπικών εκλογών όμως μάλλον θα έχει καταλυτική επίδραση στην αναδιάταξη των συσχετισμών στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Τούτο γιατί ελλείψει ισχυρών πολιτικών αφηγημάτων (όλοι είναι μνημονιακοί φιλοευρωπαϊστές) μετά το ’15 υπάρχει μια σημαντική μερίδα ψηφοφόρων που κινείται εντελώς καιροσκοπικά.
Η περίπτωση των στελεχών της ΔΗΜΑΡ, του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. που έχουν συνεργαστεί με τις περισσότερες αντίπαλες κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου αυτού του κινήματος "ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε..."
Την πολιτική μακροβιότητα του κ. Τσίπρα και αν θα καταφέρει να μείνει στο πολιτικό σκηνικό ως αποφασιστικός παράγοντας, θα την διαπιστώσουμε μερικούς μήνες μετά την απομάκρυνση από την εξουσία.
*Ροβεσπιέρος ή Ταρτούφος: Ο Ροβεσπιέρος είναι ο γνωστός επαναστάτης που στα χρόνια της Τρομοκρατίας μετά τη γαλλική επανάσταση εξόντωσε κατά χιλιάδες συντρόφους και αντιπάλους.
Ο Ταρτούφος είναι ο ήρωας στο ομώνυμο έργο του Μολιέρου και είναι συνώνυμο της υποκρισίας και του φαρισαϊσμού. Ιδού πως το περιγράφει η Wikipedia.
"Ο Ταρτούφος (στα γαλλικά: Tartuffe, ou l'Imposteur) είναι γνωστότατη θεατρική κωμωδία του Μολιέρου, αλλά και το όνομα του κυριότερου χαρακτήρα της. Η πρώτη της παράσταση έγινε το 1664 και από τότε παίζεται συχνά σε θέατρα όλου του κόσμου. Ο Ταρτούφος, ο κύριος χαρακτήρας του έργου, είναι ένας υποκριτής, ένας ανήθικος άνθρωπος που παριστάνει τον ηθικό. Η επιρροή της κωμωδίας αυτής είναι τόσο σημαντική που οδήγησε στη δημιουργία του όρου "ταρτουφισμός", που είναι συνώνυμος με την υποκριτική συμπεριφορά, το φαρισαϊσμό.
Ο Ταρτούφος, ένας ψευτοθρησκευόμενος επαρχιώτης, έχει γοητεύσει με τις υποκριτικές επιδείξεις ευσέβειας σε τέτοιο βαθμό τον Οργκόν, έναν πλούσιο Παριζιάνο αστό, που ο δεύτερος τον έχει για τα καλά εγκαταστήσει στο σπίτι του. Τον εμπιστεύεται απόλυτα, του έχει αφεθεί ολοκληρωτικά….”
Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.