Αρχικά η Ε.Ε. για να περιοριστεί, υποτίθεται, η παράκτια αλιεία, πριμοδότησε την καταστροφή των σκαφών, ή την αλλαγή χρήσης τους, δηλαδή την μετατροπή τους από αλιευτικά σε σκάφη αναψυχής ή επαγγελματικά τουριστικά. Το 2014 όμως η οδηγία άλλαξε.
Και αναφέρεται ρητά μόνο σε καταστροφή;
Αναφέρει ότι αν θες να μην καταστρέψεις το σκάφος, μπορείς να του αλλάξεις χρήση, αλλά θα λάβεις μόνο το 20% της επιδότησης. Γιατί ένας ψαράς να δεχτεί το 20%; Θα πάρει το 100%, θα δει το σκάφος του να γίνεται κομματάκια, θα κλάψει, ίσως, αλλά μετά θα γυρίσει την πλάτη. Θα αγοράσει με λιγότερα χρήματα ένα πλαστικό σκάφος και θα συνεχίσει να ψαρεύει.
«Αυτό συμβαίνει γιατί σε αυτή την ”απόσυρση”, οι ψαράδες παραδίδουν την άδεια του σκάφους, όχι την προσωπική τους άδεια αλιείας. Οι ιθύνοντες κάνουν μια τρύπα στο νερό λοιπόν. Δε σώζεται το οικοσύστημα καταστρέφοντας τα ξύλινα σκάφη. Δίνεται μόνο φοβερό κίνητρο στους ψαράδες να κάνουνε μια νοσηρή πράξη, αντί να κοπιάσουνε και να αλλάξουν την χρήση του σκάφους. Και αν ο ψαράς δεν έχει την επιθυμία να ασχοληθεί τουριστικά με αυτό, ας πωλείται (μετά την αλλαγή χρήσης) σε ανθρώπους που θέλουν να αγοράσουν ένα παραδοσιακό σκάφος, να το συντηρήσουν και να το δουλέψουν τουριστικά. Ή απλώς να το ταξιδεύουν ιδιωτικά, ως σκάφος αναψυχής».
Πως εξηγείται λοιπόν αυτή η επιδότηση της καταστροφής τους;
Κάτι παίζεται. Κάποιοι άνθρωποι βγάζουν λεφτά από αυτή την υπόθεση. Το σπάσιμο ενός σκάφους δεν πληγώνει μόνο την αισθητική, ή την ψυχή- πληγώνει τον νου, τη λογική. Είναι βαθιά ανήθικο να διακινούνται τέτοια ποσά για καταστροφή. Το 2018 θα πληρωθούν 64 εκατομμύρια ευρώ για να σπάσουν 763 σκάφη- με τόσα χρήματα μπορείς να βοηθήσεις τους ψαράδες να αλλάξουν τη χρήση και να ζήσουν από το ίδιο σκάφος με άλλο τρόπο, μυώντας τους τουρίστες στην ομορφιά της ελληνικής θάλασσας.
«Κι αν ποτέ δεις το σπάσιμο ενός σκάφους… Είναι βάρβαρο θέαμα, μια πράξη λύσσας. Ας αποσύρουν τα σκάφη στην στεριά, έστω. Ας πεθάνει ήσυχο, μόνο του το καΐκι. Ας γίνει ένα ωραίο ναυάγιο, ένα ωραίο ερείπιο, όπως οι άνθρωποι όταν γερνούν αξιοπρεπώς και όμορφα. Μην το σκοτώνεις. Είναι δυνατόν μια χώρα σαν την Ελλάδα να το κάνει αυτό;».
Τι προσπαθείτε;
Παλεύουμε να αλλάξουμε την οδηγία της Ε.Ε.- να επιδοτείται 100% η αλλαγή χρήσης του σκάφους αλλά όχι η καταστροφή του. Να περιορίσουμε τα αλιευτικά σκάφη, χωρίς να αφανίσουμε για πάντα τα παραδοσιακά ελληνικά καΐκια.
 |