Το Διεθνές Συμβούλιο Ενώσεων της Ναυτιλιακής Βιομηχανίας (ICOMIA) εκτιμά ότι για κάθε ένα ευρώ που δαπανάται για ελλιμενισμό σε μία μαρίνα, δαπανώνται αντίστοιχα 5 έως 10 ευρώ, ανάλογα με το μέγεθος του σκάφους για καύσιμα, προμήθειες, τροφοδοσία, υπηρεσίες εξυπηρέτησης, διασκέδαση, εστίαση, συντήρηση, μισθοδοσία και άλλες υποχρεώσεις του σκάφους. Άρα για μία αγορά της τάξεως των 50 εκ. ευρώ όπως περίπου υπολογίζονται οι ελληνικές μαρίνες, εκτιμάται ότι τουλάχιστον 400 εκ. ευρώ διαχέονται στους επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται σε μαρίνες.
-Συγκέντρωση δημοσίων εσόδων από τα υψηλά μισθώματα που καταβάλουν στο Δημόσιο οι μαρίνες, από τους φόρους εισοδήματος των επιχειρήσεων που λειτουργούν τις μαρίνες αλλά και από εκείνες που λειτουργούν μέσα και έξω από τις μαρίνες, από τις εργοδοτικές και ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων και διάφορα άλλα τέλη που επιβαρύνουν τα σκάφη αναψυχής. Μόνο το ΦΠΑ που αποδίδεται στο Δημόσιο από την παροχή υπηρεσιών προς τα σκάφη αναψυχής υπολογίζεται ότι ξεπερνά τα 100 εκ. ευρώ ετησίως.
–Αναβάθμιση του παραλιακού μετώπου με την κατασκευή σύγχρονων λιμενικών εγκαταστάσεων με περιβαλλοντικούς όρους, πράσινο και υψηλή αισθητική εκεί όπου πριν υπήρχαν εγκαταλελειμμένα κρηπιδώματα, χερσαίοι χώροι εγκατάλειψης σκαφών ή απρόσιτες και βρώμικες παραλίες.
-Συνεισφορά στις τοπικές κοινωνίες με την υπεύθυνη και ποιοτική διαχείριση της μαρίνας, με τις πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες, την καθημερινή καθαριότητα και συντήρηση των εγκαταστάσεων που αποτελούν τις απαραίτητες υποδομές για την προσέλκυση υψηλής ποιότητας τουρισμού σε αρμονία με την ελεύθερη και ασφαλή πρόσβαση των πολιτών στο παραλιακό μέτωπο.