Με διπλασιασμό των ήδη υψηλών φορολογικών επιβαρύνσεων που επιβάλλονται επί κάθε λογής σκαφών και αντικίνητρο για την προσέλκυση θαλάσσιου τουρισμού, ισοδυναμούν σύμφωνα με κύκλους της αγοράς τα τέλη πλόων που προβλέπει το νομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας.
Η κατοχή σκαφών, ακόμη και μικρών πλαστικών πέντε μέτρων, έχει καταστεί τεκμήριο, ενώ πλέον επιβάλλεται επί της αξίας του τεκμηρίου και φόρος πολυτελούς διαβίωσης (ΦΠΔ) 13%. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως για μια καινούργια πλαστική βάρκα μήκους πέντε μέτρων και δέκα εκατοστών το τεκμήριο είναι 6.000 ευρώ και ο ΦΠΔ 780 ευρώ ετησίως. Εάν όμως το σκάφος είναι επτά μέτρα και δέκα εκατοστά το τεκμήριο είναι 12.000 ευρώ και ο ΦΠΔ 1.560 ευρώ.
Σε αυτό τον φόρο έρχεται τώρα να προστεθεί και το «Τέλος Πλοίων Αναψυχής και Ημερόπλοιων» (ΤΕΠΑΗ). Η εφαρμογή του ΤΕΠΑΗ μεταφράζεται σε πρόσθετες επιβαρύνσεις για δεκάδες χιλιάδες κατόχους μικρών σκαφών 7 μέτρων και άνω. Η εισαγωγή του νέου τέλους εκτιμάται πως θα μειώσει τον αριθμό πλοίων που ελλιμενίζονται στη χώρα, την ώρα που επιδιώκεται η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού. Το ΤΕΠΑΗ προβλέπεται πως θα υπολογίζεται ανά τρέχον έτος ή τρέχοντα μήνα ως εξής: Για πλοία 7 έως 8 μέτρα, σε 16 ευρώ ανά μήνα, για 8 έως 10 σε 25 ευρώ, και για άνω των 12 σε 8 ευρώ ανά μέτρο, υπολογιζόμενο από το πρώτο μέτρο. Προβλέπεται έκπτωση 25% μόνον για τα πλοία αποκλειστικής επαγγελματικής χρήσης. Το τέλος αυτό είχε νομοθετηθεί και το 2013 αλλά δεν εφαρμόστηκε και πηγές θέλουν να πιέζουν τώρα για αυτό και οι δανειστές. Είναι χαρακτηριστικό πως ο πρόεδρος της Ενωσης Μαρινών Ελλάδος δήλωσε στη σχετική συζήτηση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής, ότι το εν λόγω τέλος και η εφαρμογή της διάταξης θα φέρουν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα από τον επιδιωκόμενο σκοπό.
«Ο επιδιωκόμενος σκοπός είναι σύμφωνα και με την αιτιολογική έκθεση 15 εκατ. έσοδα ετησίως. Εμείς πιστεύουμε ότι αντί της αύξησης των εσόδων για το Δημόσιο, θα έχει ως συνέπεια σημαντικότατες απώλειες, και μάλιστα μη αναστρέψιμες, λόγω της άμεσης αποχώρησης σκαφών σε άλλες περιοχές εκτός Ελλάδας», σημείωσε εξηγώντας παράλληλα πως «τόσο τα ελληνικά όσο και τα σκάφη αναψυχής ξένης ιδιοκτησίας, που εμπιστεύονται τις ελληνικές μαρίνες ως λιμένες μόνιμης φιλοξενίας, θα αναζητήσουν άλλους γειτονικούς λιμένες σε Κροατία, Τουρκία, ακόμη και Αλβανία, προκειμένου να αποφύγουν το ετήσιο τέλος».
Η ζημία που θα προκύψει εκτιμάται ότι αφορά μαρίνες, ναυπηγεία, δημόσια έσοδα από φόρους, εργοδοτικές εισφορές και απώλεια θέσεων εργασίας και πληρωμάτων. Καθώς επίσης και θέσεις και έσοδα από συναφείς επαγγελματικές δραστηριότητες σε σκάφη αναψυχής γύρω από τις μαρίνες.
Σχετικά πρόσφατα παραδείγματα άλλων χωρών της Μεσογείου, όπως είναι η Ιταλία και ακόμη το πρόσφατο παράδειγμα της Σαρδηνίας, όπου εφαρμόστηκαν τέτοιου είδους τέλη, έδιωξαν τουριστικά σκάφη κατά χιλιάδες και οι κυβερνήσεις αναγκάστηκαν να άρουν τις συγκεκριμένες διατάξεις.
Κατά της επιβολής του τέλους έχουν ήδη ταχθεί μεταξύ άλλων ο Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Τουριστικών Επαγγελματικών Σκαφών άνευ Πληρώματος (ΣΙΤΕΣΑΠ), ο Σύνδεσμος Ελλήνων Κατασκευαστών Πολυεστερικών και Αλλων Σκαφών και η Ενωση Ναυπηγοεπισκευαστικών Εταιρειών Περάματος.